На моето момиче
Душата ми,
крехка, недокосната стои
и през вечното небе тя броди,
броди подръце със самотата.
И самичък съм,
без сърце, без душа.
Едно момиче, взе сърцето ми,
взе душата ми.
А сега останаха мислите ми.
Мислите ми към нея.
Като слънце грее тя,
слънце в сърцето мое.
Слънце в небето,
сгряващо моята душа